ناظراقتصاد: مطالعه اخیر گروه مشاوران بوستون(BCG) نشان می‌دهد که افزایش تنوع تیم‌های رهبری منجر به نوآوری بیشتر و بهتر و به تبع بهبود عملکرد مالی می‌شود. در اقتصادهای در حال توسعه و نیز توسعه‌یافته، شرکت‌هایی با تنوع بیش از حد متوسط در تیم‌های رهبری خود، بازده بیشتری از نوآوری و حاشیه سود بیشتر گزارش می‌دهند.
در این مطالعه بیش از ۱۷۰۰ شرکت در هشت کشور (اتریش، برزیل، چین، فرانسه، آلمان، هند، سوئیس و ایالات‌متحده) را در صنایع و اندازه‌های مختلف مورد بررسی قرار گرفته‌اند. برداشت‌های گوناگونی که در خصوص تنوع وجود دارد در سطح مدیریتی و در شش بعد – شامل جنسیت، سن، کشور مبدأ (به معنی کشوری که کارکنان- و نه مدیران- متولد آن هستند)، مسیر شغلی، پیشینه صنعت و آموزش (تحصیلات تکمیلی کارکنان)- مطالعه شده است.
برای ارزیابی سطح نوآوری در شرکت، درصد کل درآمد حاصل از محصولات و خدمات جدید که طی سه سال گذشته معرفی شده، مورد بررسی قرار گرفته است.
بزرگ‌ترین نکته کلیدی که به دست آمده، یک همبستگی قوی و آماری قابل توجه بین تنوع تیم‌های مدیریت و نوآوری کل است. شرکت‌هایی با تنوع بیش از حد متوسط در تیم‌های مدیریتی، ۴۵ درصد از کل درآمدشان را ناشی از نوآوری گزارش کرده‌اند، که نسبت به رقم ۲۶ درصد برای شرکت‌های دارای تنوع رهبری کمتر از حد متوسط، ۱۹ درصد بیشتر است. به عبارت دیگر، تقریباً نیمی از درآمد شرکت‌های دارای رهبری متنوع‌تر، از محصولات و خدماتی است که در سه سال گذشته معرفی شده است. لذا شرکت‌هایی که فعالانه ابتکار عمل و تنوع تیم‌های مدیریت خود را به شدت افزایش می‌دهند – در تمام ابعاد تنوع و با استفاده از عوامل پیشران صحیح – بهتر عمل می‌کنند.
مقدمه
«یک مسئول اصلی برای نوآوری انتخاب کن»، «فرهنگ را تغییر بده»، «به خارج از صنعت‌ات نگاه کن»… هیچ کمبودی برای مشاوره در مورد اینکه چگونه شرکت‌ها می‌توانند نوآورانه‌تر شوند وجود ندارد. اما مسئله این است که اکثر این توصیه‌ها بر اساس شواهد تاریخی است و شرکت‌ها زمانی می‌توانند به خوبی از آن‌ها استفاده کنند که شرایط و اطلاعات مشابهی داشته باشند.
مطالعه اخیر گروه مشاوران بوستون(BCG) نشان می‌دهد که افزایش تنوع تیم‌های رهبری منجر به نوآوری بیشتر و بهتر و به تبع بهبود عملکرد مالی می‌شود. در اقتصادهای در حال توسعه و نیز توسعه‌یافته، شرکت‌هایی با تنوع بیش از حد متوسط در تیم‌های رهبری خود، بازده بیشتری از نوآوری و حاشیه سود (قبل از کسر بهره و مالیات) بیشتر گزارش می‌دهند. دلایل متقاعدکننده وجود دارد که شرکت‌ها می‌توانند سود خود را با تغییرات نسبتاً کوچک در آرایش تیم‌های ارشد خود شروع کنند.
برای رهبران شرکت، این یک روش واضح برای ایجاد یک سازمان نوآورانه است. افراد با زمینه و پیشینه‌های مختلف اغلب یک مشکل مشابه را به شیوه‌های مختلف مشاهده و راه‌حل‌های مختلفی را ارائه می‌دهند و این احتمال را افزایش می‌دهد که یکی از این راه‌حل‌ها تکانه لازم را در سازمان ایجاد نماید. این آمادگی برای واکنش، در یک محیط تجاری که در حال تغییر است، شرکت‌ها را در موقعیت بهتری برای انطباق قرار می‌دهد. این استدلال به صورت شهودی مورد قبول بوده و در حال حاضر برخی شواهد قانع‌کننده برای اضافه کردن به این موضوع از سوی BCG ارائه شده است.
۱. تکانه ناشی از پذیرش تنوع در جهان
در این مطالعه بیش از ۱۷۰۰ شرکت در هشت کشور (اتریش، برزیل، چین، فرانسه، آلمان، هند، سوئیس و ایالات‌متحده) را در صنایع و اندازه‌های مختلف مورد بررسی قرار گرفته‌اند. برداشت‌های گوناگونی که در خصوص تنوع وجود دارد در سطح مدیریتی و در شش بعد – شامل جنسیت، سن، کشور مبدأ (به معنی کشوری که کارکنان- و نه مدیران- متولد آن هستند)، مسیر شغلی، پیشینه صنعت و آموزش (تمرکز کارکنان در کالج یا تحصیلات تکمیلی)- مطالعه شده است. برای ارزیابی سطح نوآوری در شرکت، درصد کل درآمد حاصل از محصولات و خدمات جدید که طی سه سال گذشته معرفی شده، مورد بررسی قرار گرفته است.
به طور کلی، ۷۵ درصد از پاسخ‌دهندگان گفتند که نوآوری باعث به وجود آوردن تکانه در سازمان‌هایشان شده است. کارکنان شرکت‌های در بازارهای نوظهور (چین، برزیل و هند) در طول چند سال گذشته پیشرفت‌های بیشتری را نسبت به شرکت‌های در بازارهای توسعه‌یافته گزارش دادند.
بزرگ‌ترین نکته کلیدی که به دست آمده، یک همبستگی قوی و آماری قابل توجه بین تنوع تیم‌های مدیریت و نوآوری کل است. شرکت‌هایی با تنوع بیش از حد متوسط در تیم‌های مدیریتی، ۴۵ درصد از کل درآمدشان را ناشی از نوآوری گزارش کرده‌اند، که نسبت به رقم ۲۶ درصد برای شرکت‌های دارای تنوع رهبری کمتر از حد متوسط، ۱۹ درصد بیشتر است. (نگاه کنید به شکل ۱)
شکل ۱- شرکت‌های با تنوع مدیریتی بیشتر درآمد بالاتری را گزارش داده‌اند
به عبارت دیگر، تقریباً نیمی از درآمد شرکت‌های دارای رهبری متنوع‌تر، از محصولات و خدماتی است که در سه سال گذشته معرفی شده است. در یک محیط تجاریِ به طور فزاینده پویا، این نوع نوآوری‌ها به این معنی است که این شرکت‌ها بهتر می‌توانند به سرعت با تغییرات تقاضای مشتری سازگار شوند. جای تعجب نیست که این سازمان‌ها گزارش عملکرد مالی کلی بهتری را نیز گزارش دادند؛ سود قبل از کسر بهره و مالیات بر این گونه شرکت‌ها ۹ درصد بیشتر از شرکت‌هایی بوده است که دارای تنوع پایین‌تر از متوسط در تیم‌های مدیریت بوده‌اند.
۲. تغییرات کوچک، نتایج بزرگ
از شش بعد تنوعی که در نظر بوده، همه با نوآوری همبستگی داشته‌اند. اما مهم‌ترین دستاورد‌ها ناشی از تغییراتی در ساختار تیم رهبری است که خاستگاه ملی مدیران، طیف وسیعی از عقب‌ماندگی‌های صنعتی، تعادل جنسیتی و مسیرهای شغلی را در بربگیرد. تنوع در سن و تحصیلات اثر کمتری داشته است.
برای دیدن اینکه چگونه تنوع در تیم رهبری می‌تواند به عملکرد مالی بهتر تبدیل شود، یک شرکت فرضی با حدود ۵۰۰۰۰ کارمند و ۱۵۰۰ نفر در نقش‌های مدیریت تصور شده است. این آزمون با یک ترکیب خطی از تنوع در راستای میانگین کلی و درآمد نوآوری شروع شده است که حدود یک‌سوم کل شرکت (۳۵٪، میانگین نمونه شرکت ما) بود. ما هر بعد را جدا کردیم تا اثر را اندازه‌گیری کنیم.
تغییرات نسبتاً کوچک در آرایش مدیریت می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی داشته باشد. به عنوان مثال، شرکت فرضی ما اگر مجبور بود ۳۰ مدیر (۲٪ از کل تیم مدیریت) را از صنعتی متفاوت انتخاب کند، این کار می‌توانست درآمد ناشی از نوآوری خود را یک درصد کامل ارتقا ببخشد. استخدام ۳۸ مدیر زن (۲.۵٪ از تیم مدیریتی) و یا ۲۳ مدیر (۱.۵٪ از تیم مدیریتی) از کشور دیگری غیر از کشور محل احداث شرکت، نتیجه مشابهی خواهد داشت. (نگاه کنید به شکل ۲). باید خاطر نشان نمود اینها استخدامی جدید نیستند، بلکه جایگزینی برای مدیران و تیم اجرایی موجود هستند؛ به عبارت دیگر اندازه کلی تیم مدیریت همچنان یکسان است، اما دارای تنوع بیشتری است.
شکل ۲- تغییرات مدیریتی می‌تواند درآمد ناشی از نوآوری خود را یک درصد کامل ارتقا بخشد
تحقیقات این گزارش همچنین نشان داده که اثرات افزایشی برای همه ابعاد است، به غیر از پیشینه صنعتی و مسیر شغلی (که برخی همپوشانی را نشان می‌دهد). بنابراین به جای تمرکز بر یک جنبه خاص از تنوع، هدف می‌تواند ایجاد گروه‌هایی باشد که در ابعاد مختلف متفاوت هستند، چرا که زیرا همه آن‌ها ارزشمند می‌باشند.
هر شرکت باید با توجه به شرایط منحصربه‌فرد خود «ترکیب مورد نظر» را پیدا کند. این حاوی چه پیام کلیدی برای رهبران است؟!؛ اینکه ممکن است به نظر برسد نوآوری یک ایده بزرگ و بی‌نظیر با مسیر نامشخص برای موفقیت است، اما در عمل تغییرات نسبتاً کوچک نیز می‌توانند تأثیر بزرگی داشته باشند.
۳. دیجیتال‌سازی به مثابه سوخت موشک
این مطالعه همچنین به بررسی تأثیر دیجیتال‌سازی بر نوآوری کلی نگاهی انداخته است. نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهد شرکت‌هایی که تأکید بیشتری بر فناوری‌های دیجیتالی دارند، ارتباط قوی‌تری بین تنوع و نوآوری را از خود نشان می‌دهند.
به طور خاص، بررسی صورت گرفته به این جنبه توجه نموده است که میزان سرمایه‌گذاری شرکت‌ها در فناوری دیجیتال چه سهمی از درصد هزینه‌های عملیاتی آن‌ها را شکل می‌دهد. یافته‌ها به سه دسته تقسیم شدند: کم (در صدک ۵اُم)، متوسط (در صدک ۵۰اُم) و بالا (در صدک ۹۵اُم). آنهایی که در بیشترین صدک سرمایه‌گذاری دیجیتال را دارند، قوی‌ترین رابطه بین تنوع و درآمد نوآوری را از خود نشان دادند.
بنابراین دیجیتال‌سازی نوعی سوخت موشک جهت تلاش‌های شرکت‌ها برای تبدیل‌شدن به شرکتی نوآورانه‌تر را فراهم می‌کند. به عبارت دیگر، اگر یک شرکت در دیجیتال‌شدن سرمایه‌گذاری کند، مزایای ناشی از تنوع آن افزایش می‌یابد و موقعیت آن را برای کسب مؤثر عایدی در آن سرمایه‌گذاری‌هایش افزایش می‌یابد.
۴. قرار دادن بنیانی درست
حتی با یک تیم مدیریت متنوع، شرکت‌ها تنها در صورتی قادر خواهند بود از ایده‌ها و دیدگاه‌های منحصربه‌فرد بهره ببرند که رهبران از یک بنیان جامع صحیح برخوردار باشد. در این مطالعه به بررسی عواملی که اجازه می‌دهد تا تنوع گسترش یابد و به تیم مدیریت متنوع در ایجاد نوآوری کمک کند، پرداخته شده است. این عوامل عبارت‌اند از: شیوه‌های به‌کارگیری منصفانه (مانند پرداخت حقوق برابر)، رهبری مشارکتی (با دیده و شنیده شدن دیدگاه‌های مختلف)، یک تأکید استراتژیک بر تنوع توسط مدیرعامل؛ ارتباطات مکرر و باز و در نهایت، فرهنگ آغوش باز به روی ایده‌های جدید.
بسیاری از شرکت‌های مورد بررسی در انطباق با ویژگی‌های فوق ناکام ماندند. تنها کمتر از ۴۰ درصد از پاسخ‌دهندگان گفتند که این ویژگی‌ها شرکت آن‌ها را توصیف می‌کند. این البته بدان معناست که امکان بهبودی وجود دارد. (به شکل ۳ نگاه کنید). با این حال، شرکت‌هایی که این شرایط را دارند، میزان قابل‌توجهی افزایش درآمد نوآوری را گزارش داده‌اند؛ نزدیک به ۱۳ درصد بیشتر از شرکت‌هایی است که در این ویژگی‌ها ضعیف هستند یا آن را ندارند.
شکل۳- عوامل توانمندساز تنها در کمتر از نیمی از شرکت‌های مورد پیمایش قرار دارد.
این مسئله‌ای آشنا برای سازمان‌هایی است که سعی در ارتقای تنوع دارند. کار بسیار ساده‌انگارانه‌ای است آدم‌هایی را با زمینه‌های متنوع به استخدام درآوردن و انتظار اینکه جادو اتفاق افتد. رویکرد منفعل محکوم به شکست است. در حقیقت، حتی تلاش‌های فعال نیز همیشه موفق نیست. تحقیقات اخیر BCG درباره تنوع جنسیتی نشان می‌دهد که ۹۱ درصد از شرکت‌ها برای این کار دارند، اما تنها ۲۷ درصد از زنان می‌گویند که از آن بهره‌مند شده‌اند.
بسیاری از سازمان‌ها دارای فرهنگ‌های بلندمدت با یک تیم رهبری همگن هستند – عمدتاً مردان مسن‌تر که با بالاتر رفتن رتبه‌شان در شرکت ارتقا یافته‌اند. آن‌ها باید فعال باشند، اگر می‌خواهند برای پیشبرد دیدگاه‌ها و چشم‌اندازهایی متنوع فعالیت کنند. این امر نیاز به زمان و توجه زیادی دارد و بایستی با تغییراتی سازمانی – فراتر از تغییر در روندهای استخدام- همراه شود.
به طور خاص، شرکت‌ها نیاز دارند رویکردهای تنوع‌گرائی داشته باشند، همان طور که به ضرورت‌های دیگر کسب‌وکار توجه کنند. مدیرعامل باید این دستور کار را داشته باشد و به وضوح آن را هدایت کند. موفقیت به ارزیابی دقیق نقطه شروع شرکت، تعیین اهداف خاص و ایجاد نقشه راه با اهداف مرحله‌‌ای و مسئولیت‌پذیری نیازمند است. هدف شما چیست؟ فکر می‌کنید با چه سرعتی به آن می‌رسید؟ چه کسی آن را اجرا خواهد کرد؟ اگر ابتکار عمل به سرعت به شکست بیانجامد، پیامدها چیست؟ اینها اجزای پایه مدیریت پروژه هستند که در تقریباً هر برنامه تجاری عمده مورد استفاده قرار می‌گیرند و به همان اندازه برای ابتکارات جهت ایجاد تنوع قابل اجرا هستند.
شواهد تاریخی وجود دارد که از این ایده حمایت می‌کند که تنوع باعث نوآوری می‌شود. در حال حاضر یک مورد مبتنی بر شواهد نیز وجود دارد. این شواهد واضح است: شرکت‌هایی که فعالانه ابتکار عمل را افزایش می‌دهند و تنوع تیم‌های مدیریت خود را به شدت افزایش می‌دهند – در تمام ابعاد تنوع و با استفاده از عوامل پیشران صحیح – بهتر عمل می‌کنند. این شرکت‌ها راه‌حل‌های غیرمتعارف برای مشکلات پیدا می‌کنند و ایده‌های بیشتر و بهتر را تولید می‌نمایند، با احتمالی بیشتر برای اینکه برخی از آن‌ها تبدیل به محصول و خدمات برنده در بازار شوند. در نتیجه، آن‌ها از لحاظ مالی بهتر از همتایان خود هستند. برای تیم‌های مدیریت، چندین دغدغه در دنیای کسب‌وکار وجود دارد. این یکی از آن‌ها است.
منبع
این گزارش ترجمه‌‌ای از گزارش How Diverse Leadership Teams Boost Innovation است که توسط گروه مشاوران بوستون(BCG) در ژانویه سال ۲۰۱۸ منتشر شده است.
