ناظر اقتصاد: بنا بر پیش‌بینی شرکت Bain، کل بازار اینترنت اشیاء (IoT) تا سال ۲۰۲۱ به رشدی معادل ۵۲۰ میلیارد دلاردست خواهد یافت، یعنی چیزی بیش از دو برابر مقدار آن (۲۳۵ میلیارد دلار) در سال ۲۰۱۷. IoT که گاه از آن بعنوان اینترنت چیزها نیز یاد می‌شود به بسیاری از چیزها نظیر اشیاء و تجهیزات محیط پیرامون اشاره دارد که به شبکه اینترنت متصل می‌شوند و توسط برنامه‌های موجود در تلفن‌های هوشمند و تبلت قابل کنترل و مدیریت هستند.
IoT به زبان ساده، ارتباط حسگرها و دستگاه‌ها با شبکه‌ای است که از طریق آن می‌توانند با یکدیگر و با کاربرانشان تعامل برقرار کنند. تولد این مفهوم موجب افزایش سرعت نزدیک شدن فضاهای حقیقی و مجازی به یکدیگر شده و دولت‌ها، صاحبان سرمایه و اداره‌کنندگان کسب و کارها را به حرکت به سوی چهارمین انقلاب صنعتی (industry 4.0) واداشته است. محصولات تولیدی پس از این انقلاب صنعتی – که کمتر از یک دهه دیگر شاهد آن خواهیم بود – محصولاتی «متصل» با قابلیت پردازش با مصرف پایین هستند که با استفاده از آن‌ها ارتباط تنگاتنگی با مشتری برقرار خواهد شد.
از جمله حوزه‌های پیشرو در استفاده از IoT، می‌توان ازحوزه‌هایی نظیر شهر هوشمند ، صنعت تولید خودرو و به طور کلی بخش حمل و نقل، صنعت برق در بخش‌های نیروگاهی و شبکه توزیع و همچنین حوزه سلامت نام برد. استفاده از IoT در صنعت ساخت اتومبیل و حوزه حمل و نقل موجب ارتقاء شاخص‌های امنیتی در جلوگیری از تصادفات و سرقت خواهد شد. حسگرهای هوشمند در حوزه تولید و توزیع برق، موجب مسیردهی بهنگام ، بهینه و منطبق با نیاز مشتریان صنعتی و تجاری خواهند شد. در نهایت، حوزه سلامت نیز با استفاده از IoT به سمت بهینه‌سازی فرآیندها و دیدگاه‌های جدید مانند «بهداشت و درمان شخصی» و حرکت از مدل‌های مبتنی بر پزشک و بیمارستان به سمت مدل‌های مبتنی بر بیمار حرکت خواهد کرد. این گونه تغییر و تحول‌ها در حوزه‌های مختلف – که تاکنون ارتباط معناداری با حوزه مخابرات نداشتند – موجب افزایش ظرفیت بازار در این حوزه‌ها و در نتیجه تحریک بازیگران مربوطه برای تولید و ارائه خدمات جدیدتر خواهد شد.
بر اساس مطالعات انجام شده، تعداد تجهیزات با قابلیت اتصال به شبکه در سال ۲۰۱۴ برابر با ۳,۱۳ میلیارد بود که تنها ۵.۳ میلیارد آن شامل تجهیزات ارتباطات عمودی مانند حسگرهای مورد استفاده در ماشین‌های متصل و تجهیزات هوشمندسازی خانگی بودند. این در حالی است که تعداد تجهیزات متصل در سال ۲۰۲۴ به عدد ۳۹ میلیارد افزایش خواهد یافت که حدود ۶۹ درصد آن از نوع ارتباطات عمودی خواهد بود. در توضیح ارتباطات عمودی، می‌توان ارتباطات تکنولوژیکی را به دو گروه کلی ارتباطات افقی و ارتباطات عمودی تقسیم نمود. منظور از ارتباطات افقی، سرویس‌های صوتی و پیامکی تلفن ثابت و تلفن همراه (موبایل)، اینترنت پر سرعت، محتوای سرگرم کننده (مانند دانلود موزیک، دانلود کلیپ‌های ویدئویی، تلویزیون اینترنتی، مسابقات یا بازی‌های تحت شبکه) محتوای اطلاع‌رسانی (مانند سایت‌های خبری یا تبلیغات) و نظایر آن است. به غیر از این موارد، سایر سرویس‌ها و کاربردهای مبتنی بر ارتباطات تکنولوژیکی، قلمرو ارتباطات عمودی را تشکیل می‌دهند. مفاهیمی همچون ارتباطات ماشین به ماشین (M2M)، اینترنت اشیاء (IoT)، اینترنت هر چیز (IoE) و کسب و کارهای عمودی هم توصیف‌کننده این نوع از ارتباطات تکنولوژیکی است.
بنابر گزارشی که توسط IoT Analytics منتشر شده است سهم اینترنت اشیاء در قالب ۱۰ بخش بررسی گردیده که شهر هوشمند با ۲۳% بزرگ‌ترین بخش و خرده فروشی متصل (Connected Retails) با ۴% کمترین سهم را دارا می‌باشد. در این گزارش علاوه بر دسته‌بندی بخش‌های IoT و سهم آن، روند هرکدام نسبت سال ۲۰۱۶ نیز نشان داده شده است. برای نمایش روندها، پیکان‌های که به سمت بالا جهت دارند نشان از افزایشی بودن روند، پیکان‌های رو به پایین نشان‌دهنده کاهنده بودن آن و پیکان‌های افقی نشان از تغییر نیافتن روند نسبت به دو سال قبل می‌باشد.
