ناظر اقتصاد: گزارش ۱۸ اردیبهشت ۹۸ بورس بیانگر رشد شاخص کل است. در پایان معاملات ۱۸ اردیبهشت ۹۸ بورس، شاخص‌کل بورس با افزایش ۳۱۴۶ واحدی به ۲۱۱,۳۴۳ واحد رسید. ارزش معاملات در بورس ۱۵,۰۵۴ میلیارد ریال (۲۸۰۲ میلیارد ریال مربوط به معاملات بلوکی) و در فرابورس ۶,۳۶۸ میلیارد ریال (تقریبا ۹۸۶ میلیارد ریال معامله اوراق صکوک و بلوکی) بوده است. مجموع کل معاملات خرد در بازار بورس و فرابورس معادل ۱۷,۶۳۴ میلیارد ریال بوده است.
رشد شاخص کل – ۱۸ اردیبهشت ۹۸ بورس
گزارش ۱۸ اردیبهشت ۹۸ بورس بیانگر رشد شاخص کل است. در پایان معاملات ۱۸ اردیبهشت ۹۸ بورس اوراق بهادار تهران شاخص کل، به رقم ۲۱۱ هزار و ۳۴۳ واحد رسید. همچنین شاخص کل با معیار هم وزن، ۷۱ واحد رشد کرده و به رقم ۴۳ هزار و ۳۳۶ واحد رسید.
ارزش روز بازار در بورس اوراق بهادار تهران به بیش از ۸۱۱ هزار میلیارد تومان رسید.
معامله‌گران بورس بیش از ۴.۹ میلیارد برگه بهادار سهام و حق تقدم در قالب ۳۸۲ هزار نوبت معامله و به ارزش ۱۲۸۳ میلیارد تومان دادوستد کردند.
همچنین در پایان معاملات فرابورس ایران شاخص کل ۳۵ واحد رشد کرده و به رقم ۲۶۰۵ واحد رسید.
شاخص کل بورس تهران پس از سقوط هفت درصدی در جریان معاملات ۱۸ اردیبهشت ۹۸ به مسیر صعودی بازگشته است. البته فشار عمومی عرضه در همان گشایش معاملات نماگر بازار را برای دقایقی تحت فشار گذاشت؛ اما در ادامه با تغییر آرایش بورس‌بازان، سهام هر یک از صنایع برخلاف دو روز قبل، مسیر متفاوتی را در پیش گرفتند. در واقع، در ابتدای معاملات، سهم‌های بنیادی به لطف غلبه تقاضا از دام زیان روزانه رستند و شیب صعودی را برای شاخص کل رقم زدند.
به طور مشخص می‌توان به رشد بهای عموم سهم‌های کالایی، اعم از فلزات، معدنی و پتروپالایشی اشاره کرد که در رشد نماگر اصلی بازار و واگرایی آن با شاخص هم‌وزن تاثیر شایانی بر جا گذاشتند. حتی در برخی از سهم‌ها چنان تقاضایی شکل گرفت که در بازاری در احاطه اخبار منفی، با صف خرید نیز مواجه بودیم. برآیند این نیروها که به نظر می‌رسد برخاسته از توجه اهالی بورس به عوامل بنیادی و متغیرهای اقتصادی است.
میزان بازدهی و ارزش بازار صنایع بورسی از ابتدای سال ۱۳۹۸
تجارت کالایى در فروردین ١٣٩٨
در فروردین ماه سال ١٣٩٨، حدود ۸.۵ میلیون تن کالای بدون نفت خام به ارزش ۲.۵ میلیارد دلار صادر و در مقابل ٢.١ میلیون تن به ارزش ٢.٣ میلیارد دلار کالا وارد کشور شده است.
ارزش صادرات ایران در ماه مذکور، نسبت به مدت مشابه سال ١٣٩٧، کاهش حدود ١٨.٢ درصدی و ارزش واردات نیز کاهش حدود ٧.۶ درصدی داشته است. تراز تجاری کالایی ایران (بدون احتساب نفت خام) طی یک ماهه نخست سال ۱۳۹۸، مثبت و معادل ۲۱۳ میلیون دلار است که نسبت به تراز تجاری کشور در فروردین ۱۳۹۷ حدود ۳۷۴ میلیون دلار کاهش یافته است.
میانگین قیمت کالایی صادراتی بدون نفت خام در فروردین ۱۳۹۸ معادل ۲۹۹ دلار در هر تن و میانگین قیمت واردات کالا در زمان مذکور ۱۱۲۰ دلار در هر تن بوده است. این نشان می‌دهد که قیمت کالاهای وارداتی به طور متوسط حدود ۴ برابر قیمت کالاهای صادراتی ایران بوده است. از طرف دیگر، کاهش ۱۸.۲ درصدی ارزش صادرات همراه با افزایش وزنی ۷.۷ درصدی آن گویای کاهش قابل توجه متوسط قیمت صادراتی است. ارقام مشابه برای واردات نشان می‌دهد در ماه نخست ۱۳۹۸، کاهش متوسط قیمت کالاهای صادراتی بیش از کاهش متوسط قیمت کالاهای وارداتی کشور بوده است. (اتاق بازرگانی تهران)
چین از ایران ۲۴ میلیون بشکه نفت خرید
واردات نفت چین در ماه آوریل با وجود اختلالات مربوط به تعمیرات پالایشگاهی و تقاضای داخلی کمتر برای سوخت به طور غیرمنتظره به رکورد بالای جدیدی افزایش یافت، زیرا پالایشگاه‌های دولتی در آستانه پایان معافیت‌های آمریکا برای واردات نفت ایران به ذخیره‌سازی پرداختند.
آمار اداره کل گمرک چین نشان داد: واردات نفت این کشور در ماه میلادی گذشته ۴۳.۷۳ میلیون تن معادل ۱۰.۶۴ میلیون بشکه در روز بود. در حالی که میزان واردات این کشور در مارس ۹.۲۶ میلیون بشکه در روز بود. واردات چین در ماه میلادی گذشته ۱۱ درصد در مقایسه با آوریل سال ۲۰۱۸ رشد داشت.
طبق این آمار، چین که بزرگترین واردکننده نفت جهان است، در چهار ماه نخست سال میلادی جاری، ۱۶۴.۹ میلیون تن یا حدود ۱۰.۰۳ میلیون بشکه در روز نفت خام خریداری کرده که ۸.۹ درصد در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته افزایش داشته است.
بر اساس گزارش رویترز، وانگ ژائو، مدیر پژوهش نفت خام در شرکت “سوبلیم چاینا اینفورمیشن” در این باره گفت: واردات نفت خام فراتر از انتظار ما بود، زیرا تولید پالایشگاهی و حاشیه سود از چنین حجم خرید بالایی حمایت نمی‌کرد. با این حال افزایش ذخیره‌سازی در ماه آوریل با اقدام پالایشگاه‌های دولتی برای ذخیره‌سازی نفت ایران با نزدیک شدن به زمان پایان معافیت‌ها از تحریم‌های آمریکا روی داد.
طبق آمار رفینیتیو آیکان، واردات نفت ایران به چین در آوریل به ۲۴ میلیون بشکه یا حدود ۸۰۰ هزار بشکه در روز رسید که بالاترین میزان از ماه اوت بود زیرا خریداران تلاش کردند از مهلت معافیت از تحریم‌های آمریکا نهایت استفاده را ببرند. (ایسنا)
سورپرایز صادرات چین در ماه آوریل
بر اساس داده‌های گزارش اداره گمرک چین مازاد تجاری این کشور در ماه آوریل ۱۳.۸۴ میلیارد دلار بوده است که بسیار پایین‌تر از پیش‌بینی ۳۵ میلیارد دلاری است. این آمار همچنین کمتر از مازاد تجاری ۳۲.۶۵ میلیارد دلاری چین در ماه مارس است.
همزمان صادرات این کشور در ماه آوریل ۲.۷ درصد کمتر از مدت مشابه سال قبل بود. تحلیل‌گران انتظار داشتند صادرات این کشور شاهد رشد ۲.۳ درصدی باشد.
چشم‌انداز صادرات چین چالش برانگیز است. اگر ترامپ بخواهد تهدید تعرفه‌ای اخیر خود را اجرایی کند، انتظار می‌رود نرخ صادرات چین حدود ۲ تا ۳ درصد افت کند. پس از آنکه ترامپ به بهای پیشرفت کند مذاکرات اعلام کرد که تعرفه‌ی اعمالی روی کالاهای چینی را از ۱۰ درصد به ۲۵ درصد افزایش خواهد داد چشم‌انداز ادامه گفتگوهای تجاری بین دو ابرقدرت اقتصادی تیره شد. همزمان مذاکراه‌کنندگان آمریکایی مقامات چینی را به دلیل عقب‌نشینی از تعهدات خود سرزنش کردند.
از سمت دیگر حجم واردات چین در مدت مشابه به میزان فراتر از انتظار ۴ درصد افزایش یافت. این افزایش در حالی رخ داد که تحلیل‌گران افت ۳.۶ درصدی واردات را پیش‌بینی کرده بودند.
مازاد تجاری چین با آمریکا در ماه آوریل افزایش یافته و به سطح ۲۱.۰۱ میلیارد دلار رسیده است که حتی بیش از مازاد ۲۰.۵ میلیارد دلاری در ماه مارس است. (دنیای بورس)
۴ باور غلط در اقتصاد ایران
نکته اول اینجاست که مسیر صنعتی شدن در کشورهای صنعتی، نشانی از تولید صفر تا صد در کشور مادر ندارد. کمتر کالای مهمی را می‌توان یافت که تماما در یک کشور ساخته شده باشد، از اتومبیل در آلمان گرفته تا آی‌پد در آمریکا.
مونتاژ ارزش افزوده ایجاد کرده و تفاوت را کشورهایی رقم زده‌اند که سعی کردند فناوری را بیاموزند و صنعت را بومی کنند. اما این به یک اصل در داخل کشور تبدیل شده و اگر در مسیر تولید، کالایی وارد شود یک نگاه بدبینانه به دنبال خواهد داشت.
این نگاه بدبینانه در بخش «خدمات» نیز موج می‌زند. تولید در ایران مترادف با توسعه بخش‌های کشاورزی و صنعت است. درحالی‌که کمتر کشور صنعتی را می‌توان یافت که سهم بخش خدمات در تولید ملی کمتر از ۷۰ درصد و سهم بخش کشاورزی بیش از ۲ یا ۳ درصد باشد. علت این بدبینی به نحوه توسعه بخش خدمات در اقتصاد ایران مربوط می‌شود. سرنخ اصلی این نقصان به وجود منابع نفتی بازمی‌گردد. خدمات به‌جای اینکه در خدمت تولید صنعتی و کشاورزی رشد کرده باشد، زیر سایه رانت و واسطه‌گری چندسطحی رشد کرده است.
توهم سوم در مورد سیاست‌های حمایتی است، اگرچه سیاست‌های حمایتی در تمامی کشورهای صنعتی در زمان پاگرفتن صنعت، به‌کار گرفته شده است، اما این حمایت چک‌سفید امضا نبوده و پس از مدتی جای خود را به تجارت آزاد و رقابت داده است. اما در ایران اغلب حمایت از تولید، مترادف با پول‌پاشی‌های بی‌حساب و کتاب شده و نتیجه آن نیز در خودروسازی مشهود است، جالب اینکه همچنان بر این سیاست‌های تاریخ گذشته تکیه می‌شود.
توهم چهارم را می‌توان به گزاره «هدایت نقدینگی به سمت تولید» نسبت داد. درحالی‌که همان‌طور که آب جاری و سیل، نقاط راحت‌تر را برای حرکت انتخاب می‌کند، در اقتصاد نیز نقدینگی به سمت نقاطی خواهد رفت که بازدهی بالاتر و مطمئن‌تری را حاصل کند و قدعلم کردن در برابر آن، مانند بستن مسیل‌ها در برابر مسیر آب است که منجر به سیلی در برخی نقاط اقتصاد خواهد شد.
منبع: فرخ قبادی، دنیای اقتصاد
